กรณีอุบัติเหตุอันเกิดจากการ ติด หนีบ เกี่ยว โดยมากมักจะเกิดขึ้นกับเด็ก! ซึ่งผมได้ลองไปค้นข่าวย้อนหลังไปสัก 2-3 ปี มีหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นดังนี้ครับ
5 ข่าว เสียวสยอง !
1. ข่าวเด็กน้อย (1 ขวบครึ่ง) มือติดคาช่องเดินสายพานบันไดเลื่อน ในห้างแถวมหาชัย (30 เม.ย. 50) เพียงคุณแม่เผลอหันไปมองกระบะเสื้อผ้าลดราคา คุณลูกเดินเตาะแตะแล้วยื่นมือไปแหย่สายพานบันไดเลื่อน จนถูกมันงับแล้วดึงออกไม่ได้กว่าที่เจ้าหนูจะพ้นภัยออกมาได้ก็ใช้เวลาร่วม 1 ชั่วโมง
2. ย้อนไปอีกหน่อยไอ้หนูวัย 9 ขวบ มุดไปเก็บลูกแก้วที่ตกลงในซอกปูน แล้วหัวติดแน่น ยิ่งดิ้นก็ยิ่งแน่น ยิ่งเจ็บหน่วยกู้ภัยมาร่วม 10 นาย แล้วใช้เครื่องสกัดปูนสนั่นหวั่นไหว แม้จะหลุดออกมา แต่คงขวัญเสียไปนาน
3. จากนั้นก็มีข่าวเด็กชายวัย 10 ขวบ นิ้วถูกหนีบติดในช่องปุ่มล็อกลูกบิดประตู เนื่องจากลูกบิดชำรุดยังไม่ได้เปลี่ยน แล้วเจ้าหนูคนนี้ไปกดเล่น
4. อีกรายเกิดขึ้นที่สถานรับเลี้ยงเด็กหนูน้อยวัย 3 ขวบ ออกไปวิ่งเล่นในสนามเจอม้าหมุนถูกใจ จึงนั่งแล้วพยายามหมุนไปมา แต่ไม่มีใครไปเล่นด้วยเลยหมดสนุกหันมามุด่องรูใต้มาแทน ตัวลอดออกได้แต่หัวติดเอาไม่ออก (เพราะความกว้างของหัวนั้นจะใหญ่กว่าตัวเสมอ) เด็กตกใจดิ้นไปมา ยิ่งดิ้นก็ยิ่งติด ประกอบกับสภาพอากาศร้อนจึงทำให้ท่อนเหล็กโครงสร้างม้าหมุน เนื้อที่สัมผัสกับเหล็กจึงพุพองพี่เลี้ยงเด็กและนักการเข้ามาช่วยเหลือแต่เนื้อเยื่อตรงคอบวมมากจนเอาไม่ออกจึงต้องเลื่อยเอาท่อนเหล็กออกมาทั้งอันแล้วพาไปโรงพยาบาลพร้อมท่อนเหล็กม้าหมุนที่ยังติดอยู่ที่คอ
5. อีกเหตุการณ์ talk of the town ลือลั่นสนั่นเมือง กรณีแม่อุ้มลูกน้อยอายุแค่ 1 เดือน ที่ห่อผ้ากันอากาศเย็น ซ้อนมอเตอร์ไซค์พ่อไปทำบุญที่วัด แต่ชายผ้าห่อตัวหลุดห้อยต่ำลง จนถูกโซ่ที่ล้อหมุนปั่นทำให้ทารกน้อยหลุดจากมือแม่ ขาเด็กเข้าไปเกี่ยวในซี่ล้อรถ ถูกซี่ล้อตัดเกือบขาดเจ้าหน้าที่ฉุกเฉินต้องงัดแงะกันยกใหญ่สุดท้ายต้องตัดขาเด็กทิ้ง!
ป้องกัน เพื่อความปลอดภัย
เมื่อพิจารณาจากกรณีต่างๆ จะพบว่าไม่ใช่เกิดจากเหตุสุดวิสัยทั้งหมด หลายๆ เหตุการณ์เกิดจากความไม่รู้ว่ามีความเสี่ยงซึ่งวิธีที่จะป้องกันมีดังนี้
วัยทารก
เป็นช่วงวัยที่เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการนอน จึงควรเลือกอุปกรณ์เกี่ยวกับการนอนของลูกน้อยโดยคำนึงความปลอดภัยเป็นอันดับแรก เช่น
เตียงนอนจะต้องมีซี่ราวห่างกันไม่เกิน 6 ซม. ซึ่งตรงนี้จะมองข้ามไปไม่ได้นะครับหลายท่านคงจำเหตุการณ์เมื่อไม่กี่ปีก่อนที่ทารกน้อยหล่นรอดซี่กรง ศรีษะห้อยติดทำให้เสียชีวิตอย่างน่าอนาถ นั่นคือความผิดพลาดอย่างคาดไม่ถึงของการใช้ซี่กรงที่ห่าง แต่น่าตกใจยิ่งกว่าคือ เหตุอันร้ายแรงนี้เกิดขึ้นที่โรงพยาบาลดังในกรุงเทพฯ!
ดังนั้น ก่อนที่จะตัดสินใจไปซื้อเตียงเด็กขอแนะนำว่า ควรจะเตรียมสายวัด (ตลับเมตร) หรือไม้บรรทัดไปด้วย เพราะจากการสำรวจของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องพบว่าพบว่าบรรดาเตียงเด็กที่มีจำหน่ายโดยทั่วไปนั้น 80% ไม่ได้มาตรฐาน เพราะมีซี่ราวที่ห่างกันมากกว่า 6 ซม. และสินค้าด้อยคุณภาพเหล่านี้มีจำนวนไม่น้อยเป็นผลิตภัณฑ์ที่ถูกตีคืนมาจากต่างประเทศ สาเหตุคือ มันไม่ได้มาตรฐานความปลอดภัย
อีกทั้งขนาดเบาะจะต้องพอดีกับเตียงหมายถึงต้องไม่เกิดช่องว่างระหว่าง เบาะกับเตียงเกินด้านละ 3 ซม. หากเกินกว่านั้นอาจเกิดอันตราย ทารกวัย 5-6 เดือนที่เริ่มพลิกตัวต้องระวังเรื่องตกเตียงและต้องไม่ลืมสำรวจที่นอนของลูก อย่าให้มีซอกมีร่องมีหลืบ ซึ่งมักเกิดจากวางเบาะไม่พอดีกับเตียงและการวางเตียงที่ไม่ชิดกับกำแพงให้สนิทหรือแม้แต่เบาะนอน 2 ชิ้นที่วางติดกันมีโอกาสที่ศรีษะของลูกจะตกไปในซอกและโดนหนีบจนขาดอากาศหายใจได้
ของใช้ที่คุณพ่อคุณแม่อาจคาดไม่ถึงว่าจะมีอันตราย เช่น ถุงมือ ถุงเท้า ของลูกที่อาจมีแมลงตัวเล็กๆ ซุกซ่อนอยู่ หรือมีเส้นด้ายหลุดลุ่ย ซึ่งอาจจะทำให้รัดนิ้วมือนิ้วเท้าของลูกได้ จึงต้องพลิกด้านในสำรวจดูให้ละเอียดลออทุกครั้งที่หยิบมาใส่ให้ลูก
เสี่ยงผ้าสวมปลอกหมอนที่ใช้เชือกรูดเพราะเคยเกิดกรณีที่เด็กทารกนอนดิ้นกระทั่งศรีษะมุดเข้าไปในวงของเชือกรูดจนเชือกพันรัดคอเสียชีวิต
หากเป็นไปได้อยากจะวิงวอนให้พ่อแม่หลีกเลี่ยงการเดินทางโดยรถมอเตอร์ไซค์ เพราะไม่มีอุปกรณ์เสริมความปลอดภัยที่เหมาะสำหรับเด็กวัยนี้ ถ้าเลี่ยงไม่ได้ต้องระมัดระวังคุณพ่อต้องขับช้าๆ คุณแม่ต้องห่อตัวลูกให้ดี ไม่ปล่อยชายผ้าห้อยต่ำ และไม่ควรแกะครอบโซ่ออก นอกจากไม่เท่แล้วยังเป็นเหตุให้ผ้าที่ห่อตัวลูกหรือแม้แต่กระโปรงคุณแม่เองก็เข้าไปพันได้
วัยเตาะแตะ
ลูกเริ่มเดินได้ (หลัง 1 ขวบ) สิ่งที่ควรเอาใจใส่คือนอกจากทำบานประตูเตี้ยๆ เพื่อกั้นทางขึ้นและทางลงของบันไดบ้านช่องว่างระหว่างซี่ราวบันไดหรือระเบียงต้องไม่ให้ห่างเกิน กว่า 9 ซม. คือไม่กว้างมากจนลำตัวเด็กวัยเตาะแตะลอดผ่านไปได้หากแก้ไขลำบากก็ควรหาแผ่นพลาสติกใสมาตีปิดราวบันได ราวระเบียงไว้เลยก็ได้
ส่วนธรรมดาเครื่องเล่นตามที่สาธารณะก่อนจะให้ลูกๆ เข้าไปเล่นต้องสำรวจให้ดีนอกจากดูที่ความแข็งแรงปลอดภัย ไม่เก่าซอมซ่อสนิมเขรอะ หรือเดประเปื้อนสี ยังต้องดูที่ช่องว่างของราวบันได ทั้งช่องใหญ่ ช่องเล็ก โดยมีหลักของความปลอดภัยดังนี้
· เพื่อกันไม่ให้ศรีษะเด็กมุดเข้าไปติดค้างจนอุดกั้นลมหายใจ ช่องว่างแต่ละช่องจะต้องห่างกันน้อยกว่า 9 ซม. หรือมากกว่า 23 ซม. ขึ้นไป
· กันเท้า ขา จะต้องไม่เกิน 3 ซม.
· และเพื่อกันส่วนนิ้วที่เด็กจะแหย่เข้าไปแล้วติดหนีบจนดึงไม่ออก จะต้องไม่มีช่องว่างที่มีขนาด 0.5 ถึง 1.2 ซม.
หนูน้อยวัยซน
เด็กวัยนี้มีโอกาสที่จะเกิดอุบัติเหตุได้มากที่สุด เนื่องจากเป็นธรรมชาติแห่งวัยอยากรู้อยากเห็น โดยยังแยกแยะไม่ถูกว่าสิ่งใดอันตรายเกินหว่าจะสัมผัส ขณะที่การดุด่า ติเตียน หรือกลัวเกินเหตุของผู้ใหญ่จะทำให้การเรียนรู้ของเด็กชะงักงัน
ควรให้เด็กเป็นอิสระ แต่ต้องไม่ให้ห่างสายตา เพื่อพร้อมช่วยเหลือ เพราะอุบัติเหตุที่เกิดกับเด็กวัยนี้มีจำนวนไม่น้อยเกิดจากความประมาทของผู้ใหญ่
· ของเล่นหลายชนิดไม่เหมาะสมกับเด็กเล็กหนำซ้ำยังเสี่ยงเหลือเกินถ้าอยู่ในมือของพวกเขา เช่น Water Yoyo เด็กโตก็เล่นกันเพลิดเพลิน แต่ถ้าเด็กเล็กคว้าไปเล่นล่ะอันตรายมากครับ เพราะมันมักพันมือพันแขนแกะไม่ออก พันหัวจนบีบรัดเส้นเลือด และพันคอแน่นจนหายใจไม่ออก
· กระจกไฟฟ้ารถยนต์ก็ใช่ย่อยครับในสหรัฐอเมริกา มีเด็กๆ ถูกกระจกไฟฟ้าหนีบจนเสียชีวิตถึง 58 ราย เกิดขึ้นเพราะผู้ใหญ่บิดรูกุญแจรถค้างไว้ โดยทิ้งเด็กไว้ในรถ แล้วเด็กกดปุ่มข้างประตูเล่น หรือผู้ใหญ่กดเปิดกระจกรถลง แล้วเด็กเอื้อมมือหรือลำตัวออกไปนอกหน้าต่าง ขณะที่ ขา เข่า หรือมือไปยันเอาปุ่มปิดเข้า
ดังนั้น หากอยู่ในรถก็ควรกดปุ่มเฉพาะข้างคนขับ กันไม่ให้เด็กๆ กดเล่น แต่ข้อสำคัญก็คือ อย่าปล่อยให้เด็กๆ อยู่ในรถโดยไม่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วย
การรู้ว่าตรงไหนจะมีความเสี่ยงแล้วหาทางกันไว้ เป็นวิธีป้องกันความปลอดภัยของลูกที่เรารักได้ดีที่สุดครับ
